Prawo stanowi wyraźnie: obydwoje rodzice w równym stopniu powinni ponosić koszty utrzymania swoich dzieci. Bywa jednak, że z tego obowiązku jedno z rodziców nie chce się wywiązywać. Nawet jeżeli sąd nakazał mu płacenie alimentów. Co można zrobić w takiej sytuacji?
Dzięki umowom międzynarodowym, alimenty można odzyskać nawet wówczas, gdy rodzic wyjechał za granicę. Pomoce w tym będą dwie umowy międzynarodowe:
- Konwencja Nowojorską z 1956 r.
- Rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 tzw. Pierwsze Rozporządzenie Brukselskie.
Skuteczna windykacja
Otrzymasz wsparcie
na wszystkich
etapach postępowania
windykacyjnego.
SPRAWDŹ WIĘCEJ
Obydwie umowy różnią się procedurą, która jest stosowana w egzekwowaniu alimentów. Przede wszystkim osoba ubiegająca się o odzyskanie należności musi posiadać w Polsce prawomocny wyrok zasądzający alimenty.
Pierwszym sposobem na egzekucję alimentów jest skorzystanie z
Konwencji Nowojorskiej, którą podpisało 57 państw. W tej procedurze osoba uprawniona do alimentów lub jej przedstawiciel ustawowy, czyli rodzic, powinien zwrócić się z wnioskiem do sądu okręgowego właściwego ze względu na swoje miejsce zamieszkania. Do wniosku tego należy dołączyć: [signinlocker]
- odpisy aktów urodzenia dzieci,
- odpis wyroku zasądzającego alimenty dla celów obrotu zagranicznego,
- zaświadczenie ze szkoły dziecka, jeżeli jest objęte obowiązkiem szkolnym,
- pełnomocnictwo dla organu, który w imieniu osoby uprawnionej będzie prowadził egzekucję alimentów.
Sąd w imieniu osoby uprawnionej musi przesłać do sądu w kraju pobytu dłużnika alimentacyjnego dokumenty upoważniające do przeprowadzenia egzekucji w celu uzyskania alimentów. Wydanie wniosku i jego złożenie jest bezpłatne, natomiast trzeba zapłacić za wydanie odpisów wyroku i aktu urodzenia dziecka oraz notarialnie potwierdzonego podpisu na pełnomocnictwie.
Druga możliwość dochodzenia alimentów z zagranicy wynika z
rozporządzenie UE, zgodnie z którym osoba posiadająca wyrok wydany w którymś z krajów członkowskich może ubiegać się o jego egzekucję bezpośrednio w kraju, w którym znajduje się rodzic nie płacący alimentów. Procedura unijna jest trudniejsza od Konwencji Nowojorskiej, gdyż wymaga od osoby starającej się o odzyskanie alimentów samodzielnego dochodzenia należności. W tym celu należy złożyć wniosek w okręgu sądu, w którym przebywa dłużnik, i wskazać adres do doręczeń. Ważne jest aby wniosek ten był przygotowany w języku odpowiedniego kraju. Ponadto dołączyć należy dokumenty przetłumaczone przez biegłego tłumacza:
- odpis polskiego wyroku,
- odpisy aktów urodzenia dzieci.
W ustaleniu adresu właściwego sądu, w okręgu którego przebywa dłużnik, pomóc mogą specjaliści ds. obrotu prawnego przy sądzie okręgowym. Procedura unijna jest bardziej kosztowna, ponieważ samemu trzeba pokryć koszty tłumaczenia wszystkich dokumentów, ich wysyłki oraz zagranicznego pełnomocnika.
Ważne!
Rozporządzenie można stosować tylko na terenie krajów członkowskich UE, oprócz Danii. Ponadto stosowana na jego podstawie procedura ma zastosowanie tylko do wyroków zasądzających alimenty orzeczonych po 1 marca 2002 r.
Jeśli dłużnik alimentacyjny nie mieszka na terenie UE lub mieszka w kraju, który nie podpisał Konwencji Nowojorskiej, w egzekwowaniu należności z zagranicy należy korzystać z umów dwustronnych o wzajemnym uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych. Jest to konwencja z Lugano z 16 września 1988 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2000 r. nr 10, poz. 132) lub Konwencja Haska z 2 października 1973 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych (Dz.U. z 2000 r. nr 2, poz. 13).
[/signinlocker]
