Otrzymanie spadku lub darowizny jest niewątpliwie przyjemną rzeczą, jednak wymaga zapłacenia podatku. Niektórzy próbują uchylić się od tego obowiązku – jednak pada tu pytanie czy jest to możliwe i co robić, jeśli nie zapłaciliśmy podatku?
Po otrzymaniu spadku lub darowizny, każdy z nas jest zobowiązany do złożenia Zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych (zeznanie SD-3) lub zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (zgłoszenie SD-Z2), gdy ma miejsce zwolnienie podatkowe. Zeznania SD-3 nie składa się, jeśli umowa darowizny ma formę aktu notarialnego. W takim przypadku to notariusz przekazuje fiskusowi wszelkie potrzebne informacje i pobiera podatek. Podatkowi podlega również nabycie własności rzeczy przez osoby fizyczne w drodze zasiedzenia, nieodpłatnego zniesienia współwłasności albo nieodpłatnej renty, użytkowania lub służebności. Na zgłoszenie obdarowani mają pół roku.
Warto zapamiętać!
Brak zgłoszenia oznacza brak zwolnienia podatkowego.
[signinlocker]
Na podstawie zgłoszenia Naczelnik Urzędu Skarbowego wydaje decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego. Termin płatności podatku liczony jest od dnia odbioru decyzji i wynosi 14 dni. Do terminu tego nie wlicza się dnia odbioru decyzji. Wysokość podatku jest uzależniona od grupy podatkowej do której należy spadkobierca/obdarowany.
Obowiązek zapłacenia podatku omija nas przy nabyciu, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:
- 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
- 7.276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
- 4.902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Podatek od spadków i darowizn może okazać się dużym obciążeniem dla portfela, zwłaszcza gdy hojnie obdarowanym jest osoba z trzeciej grupy podatkowej. Dla tych podatników, podatek wynosi: 12% od wartości nadwyżki ponad kwotę wolną od podatku równą 10 278 zł; 1.233,40 zł i 16% w przypadku nadwyżki mieszczącej się w przedziale od 10 278 zł do 20 556 zł oraz 2.877,90 zł i 20% w przypadku nadwyżki ponad 20 556 zł. Jeśli zdarzy się zapomnieć zapłacić podatek również może nas spotkać przykra niespodzianka. W takiej sytuacji fiskus bierze bowiem podatek liczony wedle tzw. stawki sankcyjnej, tj. 20%, niezależnie od grupy. W porównaniu z 75% podatkiem od dochodu z nieujawnionego źródła nie jest to dużo ale i tak może zaboleć.
Kwota podatku może okazać się za duża na kieszeń zwykłego podatnika, a termin 14 dni zbyt krótki. Nie jest to jednak sytuacja podbramkowa. Dobrze poprowadzone negocjacje ze skarbem państwa mogą doprowadzić do możliwie najlepszej restrukturyzacji zobowiązań, rozłożenia długu na raty czy umorzenia jego części. [/signinlocker]
