Biuro Informacji Kredytowej (BIK) i Biuro Informacji Gospodarczej (BIG) to instytucje, które często są mylone. Być może nazwy brzmią podobnie, ale różnica jest fundamentalna. Znaleźć się w BIK-u to nie to samo, co znaleźć się w BIG-u. Biuro Informacji Kredytowej (BIK) i Biuro Informacji Gospodarczej (BIG) działają na podstawie innych przepisów prawa. BIK działa na podstawie Prawa bankowego i zawiera pełną historię regulowania zobowiązań kredytobiorców. Zbiera informacje zarówno o nierzetelnych klientach, jak również pozytywną historię spłaty zobowiązań. Z kolei BIG-i działają na podstawie Ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Zbierają i przetwarzają głównie negatywne informacje o spłacie wierzytelności, między innymi o zaległościach w płatnościach, np. za mieszkanie, gaz, telefon. W BIG-ach są dane dotyczące wszystkich naszych zaległości, jakie mamy w płaceniu naszych rachunków.[signinlocker] Pozytywna informacja może być przekazana do BIG-u przez przedsiębiorcę, który domagał się spłaty (wierzyciela) na wniosek podmiotu, którego dotyczy zobowiązanie lub za zgodą tego podmiotu. Warto też pamiętać, że o ile do BIK zgłasza nas bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo kredytowa, o tyle do BIG-u może zgłosić nas każdy komu jesteśmy winni pieniądze. Różnią się również zasady, na postawie których można zostać zgłoszonym do obu typów rejestrów. Do BIK-u trafiają wszystkie informacje bez względu na wysokość zadłużenia, natomiast do BIG-u trafiają zaległości powyżej 200 zł w przypadku konsumentów (500 zł u przedsiębiorców) o ile nie zapłacimy ich przez 60 dni i jeśli od otrzymania listu poleconego z wezwaniem do zapłaty upłynie 30 dni. Istotną różnicą funkcjonujących rejestrów BIK i BIG jest kwestia funkcjonowania wpisu dotyczącego nieterminowego regulowania zobowiązań po faktycznej spłacie. W przypadku BIK wpisy takie mogą być przechowywane i udostępniane także po spłacie zobowiązań, natomiast ustawa regulująca funkcjonowanie BIG –ów wyraźnie nakłada na wierzyciela obowiązek usunięcia wpisu w terminie 14 dni od dnia uregulowania zobowiązania przez dłużnika, o ile w umowie nie ustalono inaczej. Poniżej zobaczcie podsumowanie najważniejszych różnic: [/signinlocker]