Jakie długi nie zostaną umorzone w upadłości konsumenckiej?
Przeprowadzenie procesu upadłości konsumenckiej w konsekwencji powinno doprowadzić osobę zainteresowaną do umorzenia długów i pomóc w wyjściu na finansową prostą. Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których pewne zobowiązania zostają wyłączone z możliwości ich umorzenia.
Należy podkreślić, że upadłość konsumencka to prawna możliwość wyjścia z długów skierowana do osób, które z niezawinionych przez siebie przyczyn znalazły się w sytuacji niewypłacalności. Należą do nich choroba, wypadki czy inne zdarzenia losowe. W każdym razie upadłości sąd nie orzeknie wtedy, gdy długi były zaciągane umyślnie, z brakiem zamiaru spłaty. Nie jest to jednak jedyny przypadek, gdy wniosek o upadłość zostanie oddalony.
Przede wszystkim upadłość konsumencka nie przewiduje możliwości umorzenia zobowiązań alimentacyjnych. Jest to logiczne z punktu widzenia ochrony interesów najsłabszych członków społeczeństwa, dlatego też prawo skonstruowane jest bardziej restrykcyjnie w przypadku osób zobowiązanych do płacenia alimentów, niż w stosunku do zwykłych dłużników.
Jednak alimenty to nie jedyne zobowiązania nie podlegające umorzeniu według znowelizowanej ustawy prawo naprawcze i upadłościowe. Sąd nie ogłosi także upadłości w przypadku, gdy osoba starająca się o nią jest zobowiązana do wypłaty renty z tytułu odszkodowania za wywołane choroby, spowodowanie niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci.[signinlocker]
Również długi związane z orzeczeniami sądowymi, takimi jak kary grzywny czy obowiązek naprawienia szkody lub doznanej krzywdy nie będą mogły zostać umorzone na drodze upadłości konsumenckiej. To samo dotyczy orzeczeń, w których stwierdzono, że szkoda powstała na skutek przestępstwa lub wykroczenia – tu również na korzyść dłużnika nie zadziała ustawa o upadłości konsumenckiej.
Oprócz powyższych istnieje jeszcze jeden przypadek, gdy bankructwo będzie nieskuteczne – gdy w toku postępowania upadłościowego okaże się, że upadły umyślnie zataił jakiekolwiek swoje zobowiązania wobec wierzycieli.
Wszystkie opisane przypadki z jednej strony ograniczają ogłoszenie upadłości wielu osobom, z drugiej strony widać, że ustawodawca zadbał w nich o interesy strony pokrzywdzonej przez dłużnika, gdy nie jest nią niejednokrotnie instytucja bankowa czy pożyczkowa, ale realna osoba, co do której w swoim czasie dłużnik zachował się co najmniej w nieodpowiedni sposób, ze złą wolą, często przyczyniając się do pogorszenia jej sytuacji finansowej. Ustawa o upadłości konsumenckiej nie jest więc łatwą furtką dla każdego, kto ma długi i myśli, że bez względu na to, co robił do tej pory, wszystko może zacząć od nowa.[/signinlocker]