Jak już wiadomo, upadłość konsumencka przeważnie wiąże się z koniecznością licytacji majątku dłużnika. Pierwsza w kolejności jest nieruchomość, której upadły jest właścicielem, gdyż pieniądze uzyskane z jej sprzedaży mogą w dużym stopniu zaspokoić zobowiązania wobec wierzycieli. Tylko co dalej?
Wielu konsumentów obawia się, że gdy syndyk sprzeda ich mieszkanie to zostaną na bruku. Nic bardziej mylnego. Potrzeby mieszkaniowe upadłego konsumenta muszą zostać zaspokojone na tyle, aby mógł on prowadzić godne życie.
Przepisy regulujące upadłość konsumencką wprowadzają obowiązek umożliwienia dłużnikowi wynajęcia innego mieszkania. w jego miejscowości.
Z tego względu część pieniędzy otrzymanych ze sprzedaży nieruchomości upadłego zostaje przeznaczona właśnie na ten cel. Upadły otrzymuje kwotę w wysokości przeciętnego czynszu obowiązującego najmu mieszkania w jego miejscowości lub sąsiedniej, za okres od dwunastu lub do dwudziestu czterech miesięcy, na wynajęcie mieszkania.
Dokładną wysokość tej kwoty określa sędzia-komisarz na wniosek upadłego, biorąc pod uwagę jego osobistą sytuację według kilku ważnych kryteriów.
Najważniejsze są możliwości zarobkowe dłużnika – to jaką ma pracę i ile zarabia, oraz jego sytuacja ekonomiczna: – czy do tej pory mieszkał sam, czy miał kogoś na utrzymaniu, a jeśli tak, to ile osób. W sytuacji ogłaszania upadłości konsumenckiej i konieczności sprzedaży mieszkania wszystkie te osoby, bez względu na to czy są spokrewnione czy niespokrewnione z upadłym, jednak będące dotychczas na jego utrzymaniu, muszą mieć również zaspokojone potrzeby mieszkaniowe.[signinlocker]
Ważne jest też to, ile pieniędzy otrzymano ze sprzedaży nieruchomości dłużnika, gdyż im więcej większą sumę udało się ich uzyskać, tym łatwiej wspomóc konsumenta w wynajmie jego wynajem. Jeżeli natomiast dotychczasowa nieruchomość nie została jeszcze sprzedana po jej opuszczeniu przez dłużnika, sędzia-komisarz może zaproponować dłużnikowi zaliczkę na wynajem nowego lokum.
W niektórych przypadkach, przy ustalaniu kwoty na wynajem mieszkania, pod uwagę bierze się także opinię syndyka, jednak nie jest ona wiążąca.
Gdy sędzia-komisarz wyda postanowienie w przedmiocie przyznanej na wynajem mieszkania kwoty, upadły ma możliwość złożenia zażalenia, które będzie rozpatrywane przez trzech sędziów. Ich decyzja będzie już ostateczna.
Chociaż sam fakt konieczności wyzbycia się własnego majątku i opuszczenie dotychczasowego miejsca zamieszkania jest nieprzyjemny, jak widać nikt nie pozostawia upadłego samemu sobie.
Prawo reguluje zabezpieczenie jego potrzeb mieszkaniowych, więc nie musi on się obawiać bezdomności. Dłużnik ogłaszający upadłość konsumencką ma prawo wynajmować mieszkanie i prowadzić godne życie, umożliwiajace mu dalszą realizację postępowania upadłościowego i kontynuowania spłaty zobowiązań według ustalonego planu spłaty wierzycieli.[/signinlocker]
Zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego konsumenta
Jak już wiadomo, upadłość konsumencka przeważnie wiąże się z koniecznością licytacji majątku dłużnika. Pierwsza w kolejności jest nieruchomość, której upadły jest właścicielem, gdyż pieniądze uzyskane z jej sprzedaży mogą w dużym stopniu zaspokoić zobowiązania wobec wierzycieli. Tylko co dalej?
Wielu konsumentów obawia się, że gdy syndyk sprzeda ich mieszkanie to zostaną na bruku. Nic bardziej mylnego. Potrzeby mieszkaniowe upadłego konsumenta muszą zostać zaspokojone na tyle, aby mógł on prowadzić godne życie.
Przepisy regulujące upadłość konsumencką wprowadzają obowiązek umożliwienia dłużnikowi wynajęcia innego mieszkania. w jego miejscowości.
Z tego względu część pieniędzy otrzymanych ze sprzedaży nieruchomości upadłego zostaje przeznaczona właśnie na ten cel. Upadły otrzymuje kwotę w wysokości przeciętnego czynszu obowiązującego najmu mieszkania w jego miejscowości lub sąsiedniej, za okres od dwunastu lub do dwudziestu czterech miesięcy, na wynajęcie mieszkania.
Dokładną wysokość tej kwoty określa sędzia-komisarz na wniosek upadłego, biorąc pod uwagę jego osobistą sytuację według kilku ważnych kryteriów.
Najważniejsze są możliwości zarobkowe dłużnika – to jaką ma pracę i ile zarabia, oraz jego sytuacja ekonomiczna: – czy do tej pory mieszkał sam, czy miał kogoś na utrzymaniu, a jeśli tak, to ile osób. W sytuacji ogłaszania upadłości konsumenckiej i konieczności sprzedaży mieszkania wszystkie te osoby, bez względu na to czy są spokrewnione czy niespokrewnione z upadłym, jednak będące dotychczas na jego utrzymaniu, muszą mieć również zaspokojone potrzeby mieszkaniowe.[signinlocker]
Ważne jest też to, ile pieniędzy otrzymano ze sprzedaży nieruchomości dłużnika, gdyż im więcej większą sumę udało się ich uzyskać, tym łatwiej wspomóc konsumenta w wynajmie jego wynajem. Jeżeli natomiast dotychczasowa nieruchomość nie została jeszcze sprzedana po jej opuszczeniu przez dłużnika, sędzia-komisarz może zaproponować dłużnikowi zaliczkę na wynajem nowego lokum.
W niektórych przypadkach, przy ustalaniu kwoty na wynajem mieszkania, pod uwagę bierze się także opinię syndyka, jednak nie jest ona wiążąca.
Gdy sędzia-komisarz wyda postanowienie w przedmiocie przyznanej na wynajem mieszkania kwoty, upadły ma możliwość złożenia zażalenia, które będzie rozpatrywane przez trzech sędziów. Ich decyzja będzie już ostateczna.
Chociaż sam fakt konieczności wyzbycia się własnego majątku i opuszczenie dotychczasowego miejsca zamieszkania jest nieprzyjemny, jak widać nikt nie pozostawia upadłego samemu sobie.
Prawo reguluje zabezpieczenie jego potrzeb mieszkaniowych, więc nie musi on się obawiać bezdomności. Dłużnik ogłaszający upadłość konsumencką ma prawo wynajmować mieszkanie i prowadzić godne życie, umożliwiajace mu dalszą realizację postępowania upadłościowego i kontynuowania spłaty zobowiązań według ustalonego planu spłaty wierzycieli.[/signinlocker]
