Czasem wystarczy ułamek sekundy, by życie wywróciło się do góry nogami. Chwila nieuwagi przy pracy i o wypadek nietrudno. W takiej sytuacji pracownikowi należy się nie tylko odszkodowanie i renta z ubezpieczeń społecznych, ale także – w razie potrzeby – renta uzupełniająca od pracodawcy.
Polskie drogi są jednymi z najbardziej niebezpiecznych w Europie. Każdego dnia dochodzi do kilkuset zdarzeń, które mają mniejsze i większe konsekwencje również na gruncie prawnym. Aby odpowiedzialnością za pewne zdarzenia móc obarczyć pracodawcę, wypadek musi spełniać warunki wypadku w drodze „do i z” pracy.
Terminy odszkodowanie i zadośćuczynienie często dotyczą tego samego zdarzenia, mimo to w praktyce odnoszą się do dwóch zupełnie różnych kwestii. Stąd też tak ważne jest poznanie różnic pomiędzy odszkodowaniem a zadośćuczynieniem.
Osoby poszkodowane w wypadkach często potrzebują czasu na powrót do zdrowia. Nie raz proces leczenia się wydłuża i niezbędna jest rehabilitacja. W takiej sytuacji nieocenioną pomocą jest renta, która przysługuje niezależnie od odszkodowania.
W obliczu dużego bezrobocia, coraz większa liczba osób decyduje się na dojeżdżanie do pracy. Społeczeństwo musi udawać się tam, gdzie są fabryki. Oczekiwanie, że fabryka przyjdzie do bezrobotnych jest bezpodstawne. Niestety pokonując codziennie wiele kilometrów, każdego dnia narażamy się na wypadek w drodze do lub z pracy.
Wielu z nas traktuje odzyskiwanie odszkodowania jako przykry obowiązek. Pomimo poważnego charakteru urazów, które uniemożliwiają powrót do pracy, wielu poszkodowanych rezygnuje z dochodzenia roszczeń. Głównie z uwagi na żenująco niskie kwoty, które proponują zakłady ubezpieczeń. Suma odszkodowania często nie wystarcza na pokrycie strat.